Czego Dzień Mount Everestu uczy nas o ludzkości, naturze i ambicji

Każdego roku 29 maja Dzień Mount Everestu zaprasza nas do spojrzenia poza oszałamiającą wysokość najwyższego szczytu świata i w głąb najgłębszych warstw naszego emocjonalnego, środowiskowego i kulturowego związku z nim.

Ale czego jedna góra może nas nauczyć o naszych własnych ograniczeniach i cenie pogoni za wielkością? Ten artykuł bada siedem skłaniających do myślenia pytań, które wykraczają poza szczyt, oferując wgląd w to, co Mount Everest naprawdę reprezentuje.

Zdjęcie: Andreas Gäbler na Unsplash

 

Kiedy jest Dzień Mount Everestu?

Dzień Mount Everestu obchodzony jest 29 maja na pamiątkę dnia w 1953 roku, kiedy sir Edmund Hillary z Nowej Zelandii i Tenzing Norgay, Szerpa z Nepalu, stali się pierwszymi potwierdzonymi wspinaczami, którzy dotarli na szczyt Mount Everestu. Ich osiągnięcie oznaczało nie tylko fizyczne zdobycie, ale także ogromny kamień milowy dla całej ludzkości.

 

Gdzie dokładnie znajduje się Everest?

Mount Everest znajduje się w Himalajach, na granicy między Nepalem a Tybetem. Precyzyjnie, położony w podgrupie Himalajów Mahalangur Himal, jego szczyt przebija “strefę śmierci”, gdzie atmosfera staje się tak rzadka, że nie da się oddychać. Podobnie, temperatury gwałtownie spadają, a wiatry szaleją, co jest okrutnym testem granic ludzkiej wytrzymałości. Tylko najbardziej zdeterminowani alpiniści, wyposażeni w butle z tlenem, mogą próbować podbić tę lodowatą krainę.

Więcej niż tylko punkt orientacyjny na mapie, Everest symbolizuje międzynarodową współpracę, stanowi ekonomiczny fundament dla społeczności i jest szczytem ludzkiej wytrzymałości. Od czasu pierwszego wejścia, jest on symbolem ducha przygody, ludzkiej siły, wytrwałości i dreszczyku odkrywania.

• Po stronie nepalskiej, Everest napędza całą gospodarkę turystyczną, zapewniając środki do życia Szerpom, tragarzom, przewodnikom i lokalnym przedsiębiorstwom.

• Po stronie tybetańskiej, góra pozostaje cichszym obszarem ze względu na ograniczenia dostępu i mediów.

Obraz z Pexels

 

Kto naprawdę zdobył Everest jako pierwszy?

Edmund Hillary, pszczelarz z Nowej Zelandii, i Tenzing Norgay, nepalski Szerpa, byli pierwszymi wspinaczami, którzy zdobyli Mount Everest — ale setki próbowały przed nimi.

George Mallory i Andrew Irvine, którzy zniknęli w 1924 roku podczas próby wejścia, pozostają tematem dyskusji. Czy dotarli na szczyt zanim zniknęli w legendzie? Ich tajemnica jest częścią uroku Everestu.

Jeśli chodzi o Hillary’ego i Norgaya, ich wspinaczka ukoronowała dziesięciolecia nieudanych prób. Hillary, pszczelarz, który stał się poszukiwaczem przygód, kontynuował eksplorację biegunów. Osiągnięcie Norgaya było jeszcze bardziej przełomowe. Kiedyś sprowadzony do roli pomocnika, stał się narodową ikoną i zmienił globalne postrzeganie społeczności Szerpów. Jego dziedzictwo trwa nie tylko na tablicach, ale także w dumie ludzi, którzy zbyt długo byli pomijani.

Ich sukces posłużył jako dobitne przypomnienie o wyzwaniach związanych ze wspinaniem się na tak niebezpieczne góry. Tylko najodważniejsi i najbardziej wytrwali, jak Edmund i Tenzing, mogą przekroczyć własne granice. Nie na darmo historie wypraw na Everest podkreślają te cechy, opowiadając o inspirujących sukcesach i tragicznych stratach, pokazując, jak nieubłagana potrafi być góra.

Zdjęcie: Prabin Sunar

 

Jak to jest wspinać się na Everest?

Choroba wysokościowa. Deprywacja snu. Dezorientacja emocjonalna. Wspinaczka na Everest to nie tylko fizyczna kara. To także psychiczne obciążenie.

Doświadczeni wspinacze mówią o halucynacjach, dylematach moralnych i przytłaczającym poczuciu winy. Radość z dotarcia na szczyt jest często przyćmiona przez traumę lub stratę. Oddychanie bez tlenu staje się niemal niemożliwe. Komórki mózgowe mogą obumierać z powodu braku tlenu.

Czy odważyłbyś się wspiąć na Mount Everest, wiedząc o tym? Chociaż widoki mogą być zapierające dech w piersiach, twoje ciało byłoby pod ogromnym stresem. Głowa pulsowałaby bólem, sen byłby ulotny, a zawroty głowy mogłyby sprawić, że każdy krok byłby wyzwaniem. Nawet oddychanie stałoby się walką, pozostawiając cię bez tchu i wyczerpanym.

Fizyczne obciążenie to tylko część tego. Everest wymaga wytrzymałości emocjonalnej, jasności moralnej i zdolności stawienia czoła śmiertelności — swojej i innych.

 

Jak Everest tonie we własnej popularności

Piękno Everestu maskuje palący kryzys. Zyskał przydomek “najwyższego wysypiska śmieci na świecie”.

Tony wyrzuconego sprzętu, takiego jak puste butle z tlenem, porzucone namioty, opakowania po jedzeniu i różne śmieci zaśmiecają górę. Niektóre szacunki podają zdumiewające 30 ton!

To nie tylko estetyczna skaza, ale poważne zagrożenie dla zdrowia lokalnych społeczności. Odpady zanieczyszczają źródła wody, od których są zależne, i szkodzą ich dobrobytowi. Ale skutki środowiskowe wykraczają poza same śmieci.

Napływ turystów wywarł również dużą presję na pobliskie zasoby. Na przykład, lasy znikają, ponieważ są wycinane na ogniska, a tradycyjna odzież i jedzenie są zastępowane przez towary produkowane masowo. Ogólnie rzecz biorąc, wszystko to budzi obawy o utratę kultury i szkodzenie naturze.

Zdjęcie: Ananya Bilimale na Unsplash

 

Czy rozwiązujemy ten problem? Moim zdaniem, nie w wystarczającym stopniu.

Każdego roku wyprawy sprzątające próbują usunąć tony śmieci pozostawionych przez wspinaczy. Nepal wymaga również od wspinaczy zabrania ze sobą co najmniej 8 kg własnych odpadów. Jednak egzekwowanie tych zasad jest trudne, a środowisko górskie nadal jest zagrożone.

Prawda jest taka, że rosnąca popularność Everestu przyczynia się do jego własnego zniszczenia, a także lokalnych kultur. Szerpowie i inni mieszkańcy okolic Everestu widzą, jak ich praktyki kulturowe zmieniają się lub zanikają w miarę wzrostu turystyki.
Jeśli celebrujemy Everest, musimy go również chronić.

 

Dlaczego Everest jest święty na długo zanim stał się pozycją z listy życzeń

Na długo zanim pojawili się wspinacze, Everest — znany jako Chomolungma dla Tybetańczyków i Sagarmatha dla Nepalczyków — był (i nadal jest) uważany za święty. Czczą górę jako święte miejsce zamieszkiwane przez Miyolangsangmę, tybetańską boginię buddyjską reprezentującą nieskończoną hojność. Według ich wierzeń, na początku była postrzegana jako przerażający demon, ale przemieniła się dzięki buddyjskiemu mistrzowi.

Prawdziwy szacunek dla Everestu oznacza zrozumienie duchowej perspektywy, z jakiej postrzegają go ci, którzy dorastali w jego cieniu.

Zdjęcie: The Nepal Trekking Company

 

Jak obchodzony jest Dzień Mount Everestu?

Każdego roku Nepal świętuje w cieniu swojej słynnej góry, oddając hołd bogatej historii i zapierającemu dech w piersiach pięknu Everestu, a także podkreślając urzekający świat himalajskiej turystyki. Wspinacze, którzy odważyli się zdobyć szczyt, dzielą się swoimi historiami obok urzędników państwowych i lokalnych przedsiębiorców.

W Katmandu Dzień Mount Everestu obejmuje parady, przemówienia wspinaczy i uhonorowanie lokalnych przewodników. W regionie Khumbu w pobliżu Everestu, wioski organizują ceremonie modlitewne i wydarzenia kulturalne.

Ale poza Nepalem, dzień ten jest niedostatecznie rozpoznawany. To stracona szansa. Everest to więcej niż szczyt, to globalny symbol. Dzielenie się jego historiami może inspirować do wytrwałości, szacunku dla natury i głębszego docenienia ludzi, którzy umożliwiają takie wyczyny.

 

Wspinaczka na Everest to nie jedyny sposób, aby go uhonorować

Nie musisz wspinać się na Everest, aby szanować to, co reprezentuje. Możesz go uhonorować poprzez:

• Wspieranie etycznych firm trekkingowych

• Poznawanie historii Szerpów

• Propagowanie zrównoważonej turystyki

• Lub po prostu dzielenie się głębszą historią Dnia Mount Everestu

Prawdziwy szczyt to zrozumienie.

Jeśli ten przewodnik wzbudził Twoją ciekawość lub wzniecił głębszy szacunek dla najwyższego szczytu świata, już jesteś częścią dziedzictwa Everestu.

A dla tych, którzy wybierają się do Nepalu lub Himalajów, warto wiedzieć, że pozostawanie w kontakcie, informacja i bezpieczeństwo to część narzędzi nowoczesnego odkrywcy. Inteligentnym, przyjaznym podróżnikom sposobem na pozostanie online bez obciążenia kosztami roamingu jest eSIM Yoho Mobile. Z elastycznymi planami i szerokim zasięgiem, jest stworzony do przygody. Ty odkrywasz. On łączy.