اروپا چه طعمی دارد؟ بهترین غذاها به تفکیک کشور در اروپا

Bruce Li
Jun 03, 2025

اروپا قاره‌ای با تنوع آشپزی باورنکردنی است. از خورش‌های دلچسب مجارستانی گرفته تا شیرینی‌های لطیف پرتغالی، غذاها منعکس‌کننده قرن‌ها تجارت، مهاجرت، امپراتوری‌سازی و سنت‌های قوی منطقه‌ای هستند. اما بهترین غذا در اروپا چیست؟

ما نمی‌توانیم فقط یکی را نام ببریم. بستگی به چیزی دارد که به دنبال آن هستید: راحتی، پیچیدگی، تاریخ، یا لذت. بنابراین به جای رتبه‌بندی یک “برنده” واحد، در اینجا هفت غذای نمادین در سراسر اروپا آورده شده است که به خاطر اهمیت فرهنگی، طعم و جذابیت جهانی خود برجسته هستند.

فرهنگ غذایی اروپا به طرز باورنکردنی متنوع است

 

بهترین غذا در اروپا

مجارستان: گولاش

گولیاش (آن‌طور که در مجارستان نامیده می‌شود) به چوپانان عشایر مجار در قرن نهم بازمی‌گردد که گوشت را روی آتش باز در دیگ‌های آهنی می‌پختند. به مرور زمان، این غذا به یک غذای ملی تبدیل شد که نماد استقلال و غرور روستایی بود، به ویژه در دوران اتریش-مجارستان.

گولاش فقط “خورش” نیست. در آن از پاپریکای مجارستانی استفاده می‌شود — نه از نوع عمومی فروشگاه، بلکه از پودر فلفل قرمز تیره، دودی و خشک‌شده در آفتاب، که اغلب در سِگِد یا کالوچا کشت می‌شود. بر خلاف سایر خورش‌ها، آرد یا غلیظ‌کننده‌های کمی دارد و به غنای آرام‌پز خود متکی است.

کجا آن را امتحان کنید:

  • بوداپست: گولیاش سنتی را در Kéhli Vendéglő یا Hungarikum Bisztró امتحان کنید.
  • مجارستان روستایی: سارداس‌ها (مهمانخانه‌های کنار جاده) نسخه‌های خانگی را سرو می‌کنند، اغلب با سس سبزیجات ترش.

گولاش اغلب با خورش گوشت گاو مقایسه می‌شود، اما فراتر از آن است.
طعم: غنی، خوش‌طعم، پاپریکایی و گرم. از اکثر خورش‌های گوشت گاو غربی قوی‌تر است.

 

انگلستان: فیش اند چیپس

ماهی سرخ‌شده که توسط مهاجران یهودی سفاردی در دهه ۱۶۰۰ معرفی شد، در طول انقلاب صنعتی در بین بریتانیایی‌های طبقه کارگر محبوب شد. تا قرن بیستم، این غذا به یک وسواس ملی تبدیل شده بود — در یک مقطع، بیش از ۳۵,۰۰۰ فروشگاه فیش اند چیپس در بریتانیا وجود داشت.

ماهی سفید تازه (کاد یا هادوک)، خمیر شده و تا حد کمال طلایی سرخ می‌شود. با چیپس‌های برش‌خورده ضخیم (نه سیب‌زمینی سرخ‌کرده باریک)، سرکه مالت، و گاهی نخود له شده یا سس تارتار سرو می‌شود.

کجا آن را امتحان کنید:

  • ویتبی: The Magpie Café را امتحان کنید، که اغلب بهترین در بریتانیا نامیده می‌شود.
  • لندن: Poppies یا Golden Union.
  • برایتون: آن را در کنار ساحل با پرواز مرغان دریایی بخورید.

فیش اند چیپس غذایی است که همه هنگام فکر کردن به انگلستان به یاد می‌آورند.
طعم: بیرون ترد، داخل نرم. به طور سنتی با سرکه مالت و نخود له شده سرو می‌شود.

 

پرتغال: پاستل د ناتا

پاستل د ناتا در قرن ۱۸ در صومعه ژرونیموس لیسبون متولد شد، راهبان این تارت‌ها را با استفاده از زرده تخم‌مرغ باقی‌مانده (آنها از سفیده برای آهار دادن لباس استفاده می‌کردند) درست کردند. وقتی صومعه تعطیل شد، دستور پخت به Fábrica de Pastéis de Belém نزدیک فروخته شد، که هنوز هم فرمول اصلی را حفظ می‌کند.

تضاد: پوسته خمیر هزارلا ترد و پوسته پوسته با یک کاستارد تخم‌مرغ ابریشمی، گرم و کاراملی شده در داخل. اغلب با دارچین یا پودر قند پاشیده می‌شود. می‌توانید سه تا را بدون اینکه متوجه شوید بخورید.

کجا آن را امتحان کنید:

  • لیسبون: Pastéis de Belém (انتظار صف را داشته باشید، اما ارزشش را دارد).
  • پورتو یا کویمبرا: نانوایی‌های محلی پیچش خود را دارند — برخی پوست مرکبات اضافه می‌کنند یا روی آن را کمی بیشتر می‌سوزانند.

این تارت کوچک و گرد کاستارد تخم‌مرغی یک خوراکی لذت‌بخش پرتغالی است.

طعم: خمیر ورقه‌ای با کاستارد گرم و کاراملی شده. شیرین، اما نه بیش از حد.

 

شما همچنین ممکن است بپسندید: نکات بسته‌بندی برای سفر به اروپا

 

ایتالیا: کاربونارا

کاربونارا پس از جنگ جهانی دوم در رم ظاهر شد، احتمالاً ترکیبی از تکنیک ایتالیایی و جیره آمریکایی (بیکن و تخم‌مرغ). اما کاربونارای رومی امروزی خامه، سیر یا پیاز ندارد — فقط مواد اولیه با کیفیت که به درستی آماده شده‌اند.

اگر به درستی انجام شود، حرارت پاستا تخم‌مرغ و پنیر را به یک سس خامه‌ای و ابریشمی تبدیل می‌کند بدون اینکه هرگز بریده شود. گوانچیاله (گونه خوک دودی‌شده) عمقی را اضافه می‌کند که بیکن نمی‌تواند تکرار کند. پنیر پکورینو رومانو تندی خاصی به آن می‌دهد.

کجا آن را امتحان کنید:

  • رم: Roscioli، Da Enzo al 29، یا Armando al Pantheon.
  • خارج از مسیرهای اصلی: در تراستِوِره یا تستاچیو امتحان کنید، جایی که آشپزها هنوز بر سر نسبت فلفل به پنیر بحث می‌کنند.

آشپزی ایتالیایی پر از غذاهای پاستا است و یکی از کلاسیک‌ها کاربونارا است.

طعم: ابریشمی، شور، فلفلی و غنی از اومامی گوشت خوک.

 

آلمان: کاری‌ورست

در سال ۱۹۴۹، هرتا هویور، یک برلینی، با سربازان بریتانیایی کچاپ و پودر کاری مبادله کرد و یک میان‌وعده خیابانی پساجنگ ایجاد کرد که به سرعت آلمان را در بر گرفت. امروزه، بیش از ۸۰۰ میلیون کاری‌ورست سالانه در آلمان مصرف می‌شود.

مواد اولیه ساده، طعم قوی. برات‌ورست برش‌خورده که با سس کچاپ کاری شیرین و تند و پودر کاری زرد پوشانده شده است. معمولاً در سینی‌های کاغذی با یک چنگال چوبی سرو می‌شود.

کجا آن را امتحان کنید:

  • برلین: Curry 36 یا Konnopke’s Imbiss را امتحان کنید.
  • هامبورگ: مردم محلی آن را با یک پیچش تند نیز دوست دارند.
  • یک موزه واقعی کاری‌ورست در برلین وجود دارد (بله، جدی).

غذایی مقرون به صرفه، ساده برای پخت، و سرشار از مواد مغذی، همه آن را دوست دارند!

طعم: کچاپ تند با طعم ادویه کاری روی سوسیس آبدار. در ابتدا عجیب، بعداً اعتیادآور.

 

سوئیس: فوندو

اگرچه فوندو در دهه ۱۹۳۰ توسط اتحادیه پنیر سوئیس به عنوان یک غذای ملی معرفی شد، ریشه‌های آن روستایی است، دهقانان پنیر را آب می‌کردند تا غذای کهنه را در ماه‌های زمستان بیشتر استفاده کنند.

پنیر با کیفیت بالا (معمولاً گرویر و امِنتال)، آب شده با شراب سفید خشک و کمی کیرش (براندی گیلاس). با تکه‌های نان تُست ترد روی چنگال‌های بلند سرو می‌شود. دیگ حباب‌دار روی یک اجاق به نام رِشو (réchaud) قرار می‌گیرد.

کجا آن را امتحان کنید:

  • لوسرن یا زرمات: مهمانخانه‌های دنج آلپاین با چشم‌انداز کوهستانی.
  • ژنو: برخی رستوران‌ها انواع فوندو گوجه‌فرنگی یا قارچ را ارائه می‌دهند.

سوئیسی‌ها پنیر را آب کرده و آن را در یک قابلمه مشترک روی یک اجاق قابل حمل سرو می‌کنند تا یکی از بهترین غذاها در اروپا را بسازند.

طعم: ترکیبی از پنیر آجیلی، کش‌دار و با عطر شراب. گرویر و امِنتال ستاره‌ها هستند.

 

اشاره افتخاری: پائلای اسپانیا

پائلا به عنوان یک غذای ساده برای کشاورزان والنسیا آغاز شد، که در تابه‌های کم‌عمق روی آتش چوب با هر ماده‌ای که در دسترس بود — اغلب خرگوش، حلزون و لوبیا — پخته می‌شد. به مرور زمان، نسخه‌های غذاهای دریایی در شهرهای ساحلی محبوب شدند.

سوکارات — لایه ترد برنج تُست‌شده در ته تابه. زعفران و پاپریکای دودی عطر و عمق به آن می‌دهند. قرار نیست آبکی باشد یا مانند ریزوتو هم زده شود.

کجا آن را امتحان کنید:

  • والنسیا: La Pepica یا Casa Carmela را امتحان کنید (آنها روی آتش چوب پرتقال می‌پزند).
  • بارسلونا: از نقاط توریستی در Las Ramblas خودداری کنید؛ به محله‌های Born یا Barceloneta بروید.

ما این موضوع را به تفصیل در راهنمای کامل پائلا خود پوشش دادیم.

 

نکته پایانی: نمی‌توانید یکی را انتخاب کنید، اما می‌توانید همه را امتحان کنید.

بهترین غذای اروپا تنها یک غذا نیست — بلکه درباره غرور منطقه‌ای، داستان‌سرایی و ارتباط از طریق طعم است. چه در حال کاوش غذاهای خیابانی برلین باشید و چه دسرها در لیسبون، هر لقمه شما را به درک هویت یک کشور نزدیک‌تر می‌کند.

نکته سفر: آیا می‌خواهید جواهرات آشپزی اروپا را بدون استرس هزینه‌های رومینگ یا Wi-Fi نامطمئن کشف کنید؟ هنگام سفر متصل بمانید — تست رایگان eSIM یوهو موبایل را امتحان کنید و به داده‌های تلفن همراه در اکثر کشورها دسترسی فوری پیدا کنید. بدون سیم کارت، بدون قرارداد — فقط یک راه‌اندازی سریع و در عرض چند دقیقه آنلاین هستید. اگر می‌خواهید پس از آن طرح eSIM خود را تهیه کنید، از کد YOHO12 هنگام پرداخت برای ۱۲% تخفیف استفاده کنید!

نوش جان و سفر خوش!