آیا می‌توانید در هواپیما Wi-Fi داشته باشید؟ هر آنچه باید بدانید

تصور کنید هزاران فوت از سطح زمین بالاتر هستید، در آسمان اوج می‌گیرید، شاید در راه یک تعطیلات فوق‌العاده! ممکن است با خود فکر کنید، آیا می‌توانم در هواپیما Wi-Fi داشته باشم؟ پاسخ، در بیشتر موارد، یک بله قاطع است! اما نحوه کار، هزینه و سرعت آن بسیار متفاوت است. این به سادگی اتصال در خانه نیست.

در این راهنما، دنیای جذاب Wi-Fi در پرواز را بررسی خواهیم کرد و آن را حتی برای کسانی که متخصص فناوری نیستند، آسان خواهیم ساخت.

عکس از Rui Chaves در Pexels

 

تکامل Wi-Fi در پرواز

کارکرد اینترنت در هواپیما آسان نبود و زمان زیادی طول کشید تا به جایی که امروز هستیم برسیم! فکر کنید: هواپیماها بسیار سریع حرکت می‌کنند، در ارتفاع بالا هستند و اغلب بر فراز اقیانوس‌های وسیع پرواز می‌کنند. تلاش‌های اولیه برای Wi-Fi در پرواز کند و غیرقابل اعتماد بود. اولین سیستم‌ها، باور کنید یا نه، از چیزی شبیه به مودم دایل‌آپ استفاده می‌کردند (آن صداهای آهسته و جیغ‌مانند را به یاد دارید؟). سیگنال‌ها بین هواپیما و ایستگاه‌های زمینی پرتاب می‌شدند، کمی شبیه به یک تماس تلفنی بسیار طولانی.

در آن زمان یک گام بزرگ رو به جلو بود، امکان ارسال ایمیل‌های پایه و مرور وب بسیار آهسته را فراهم می‌کرد، اما گران بود و اغلب بر فراز اقیانوس‌ها کار نمی‌کرد زیرا هیچ ایستگاه زمینی برای اتصال وجود نداشت. مهندسان دریافتند چگونه از ماهواره‌ها، که به دور زمین می‌چرخند، برای انتقال سیگنال اینترنت استفاده کنند. این یک نقطه عطف بود! اتصالات ماهواره‌ای به کلید Wi-Fi سریع‌تر و قابل اعتمادتر در پرواز تبدیل شدند.

عکس از 周 康 در Pexels

 

Wi-Fi هواپیما چگونه کار می‌کند

ممکن است جادویی به نظر برسد، اما ترکیبی هوشمندانه از مهندسی و فیزیک است! هواپیماها به چند روش مختلف به Wi-Fi دسترسی پیدا می‌کنند، اما همه آنها به اتصال هواپیما به اینترنت، حتی در حالی که با سرعت صدها مایل در ساعت پرواز می‌کند، خلاصه می‌شود. این اتصال از طریق آنتن‌های روی بدنه خارجی هواپیما صورت می‌گیرد. این آنتن‌ها به طور ویژه برای آیرودینامیک بودن (تا سرعت هواپیما را کاهش ندهند) و ارتباط با برج‌های زمینی یا ماهواره‌های در حال گردش به دور زمین طراحی شده‌اند.

اینطور فکر کنید: تلفن شما در خانه به روتر Wi-Fi شما متصل می‌شود. در هواپیما، تلفن شما به یک روتر در داخل هواپیما متصل می‌شود. اما آن روتر باید به نحوی به اینترنت متصل شود. اینجاست که آنتن‌ها و ایستگاه‌های زمینی یا ماهواره‌ها وارد عمل می‌شوند. در داخل هواپیما، یک روتر، شبیه به روتر شما در خانه (اما بسیار قدرتمندتر!)، یک شبکه Wi-Fi ایجاد می‌کند که دستگاه‌های شما – تلفن، تبلت یا لپ‌تاپ شما – می‌توانند به آن متصل شوند، درست مانند اتصال در خانه یا یک کافی‌شاپ.

عکس از Pixabay در Pexels

 

Wi-Fi در پرواز: توضیح در مورد در دسترس بودن در خطوط هوایی برتر

در دسترس بودن، هزینه و سرعت Wi-Fi در هواپیما می‌تواند بسته به خط هوایی که انتخاب می‌کنید، کاملاً متفاوت باشد. در اینجا نگاهی دقیق‌تر به برخی از خطوط هوایی بزرگ آورده شده است:

 

American Airlines

American Airlines در تقریباً تمام پروازهای خود Wi-Fi ارائه می‌دهد، با قیمت‌هایی که از حدود 10 دلار برای یک مجوز پرواز شروع می‌شود. هزینه دقیق می‌تواند به طول پرواز و مسیر خاص بستگی داشته باشد – پروازهای طولانی‌تر معمولاً کمی گران‌تر هستند. برای مسافران دائمی، آنها برنامه‌های اشتراک ماهانه با شروع از 49.95 دلار و برنامه‌های سالانه با قیمت 599 دلار را ارائه می‌دهند. این اشتراک‌ها می‌توانند صرفه‌جویی قابل توجهی باشند اگر به طور منظم با American Airlines پرواز می‌کنید، و بالقوه پس از تنها چند پرواز هزینه خود را جبران می‌کنند.

 

United Airlines

United Airlines در تعداد زیادی از هواپیماهای خود Wi-Fi ارائه می‌دهد، و قیمت‌گذاری آن پویا است، به این معنی که بر اساس طول پرواز، مسیر، و حتی تقاضا تغییر می‌کند – درست مانند قیمت بلیط! قیمت‌ها عموماً برای پروازهای کوتاه‌تر از حدود 8 دلار شروع می‌شوند، اما ممکن است در مسیرهای طولانی‌تر یا محبوب‌تر قیمت‌های بالاتری مشاهده کنید. مانند American، United نیز گزینه‌های اشتراک را برای کسانی که به طور مکرر با آنها پرواز می‌کنند، ارائه می‌دهد.

 

Emirates

Emirates با ارائه پیام‌رسانی پایه رایگان به همه مسافران، برجسته است و به شما امکان می‌دهد از طریق برنامه‌هایی مانند WhatsApp، iMessage و Messenger با دوستان و خانواده در تماس باشید بدون اینکه نیازی به پرداخت برای یک بسته کامل Wi-Fi داشته باشید. این یک مزیت بزرگ برای حفظ اتصال سبک است. برای دسترسی کامل به اینترنت، که به شما امکان مرور وب‌سایت‌ها، استفاده از رسانه‌های اجتماعی و استریم را می‌دهد، هزینه‌ای وجود دارد که به مدت پرواز شما بستگی دارد – پروازهای طولانی‌تر گزینه‌های قیمتی متفاوتی خواهند داشت.

 

Singapore Airlines

Singapore Airlines به خاطر خدمات عالی خود شناخته شده است، و این به ارائه Wi-Fi نیز گسترش می‌یابد. مسافران کلاس فرست و بیزینس از Wi-Fi رایگان لذت می‌برند – یک مزیت عالی برای مسافران ممتاز! برای مسافران کلاس اکونومی، Wi-Fi برای خرید در دسترس است، با گزینه‌هایی برای دسترسی ساعتی یا برنامه‌های مبتنی بر داده. این به شما امکان می‌دهد برنامه‌ای را انتخاب کنید که به بهترین وجه با نیازها و بودجه شما مطابقت دارد – اگر فقط نیاز به بررسی ایمیل خود دارید، یک طرح ساعتی ممکن است کافی باشد، در حالی که یک طرح مبتنی بر داده ممکن است برای جلسات مرور طولانی‌تر بهتر باشد.

 

Lufthansa

Lufthansa یک سرویس Wi-Fi طبقه‌بندی شده ارائه می‌دهد، به این معنی که بسته به نیازها و بودجه شما گزینه‌های مختلفی دارید. برای پروازهای کوتاه داخلی اروپا، قیمت‌ها از حدود 5 یورو شروع می‌شود که معمولاً به شما امکان دسترسی برای کل مدت پرواز را می‌دهد. برای پروازهای بین‌المللی طولانی‌تر، آنها بسته‌هایی با حجم داده بالاتر دارند، که از حدود 17 یورو شروع می‌شود و بسته به میزان داده مورد نیاز شما افزایش می‌یابد – اینها بهتر هستند اگر قصد دارید ویدئو استریم کنید یا سایر فعالیت‌های پرمصرف داده را انجام دهید.

 

Qatar Airways

Qatar Airways با ارائه Wi-Fi رایگان برای ساعت اول، طعمی از اتصال را فراهم می‌کند – راهی عالی برای بررسی سریع پیام‌ها یا ارسال چند ایمیل. اگر نیاز به اتصال طولانی‌تر دارید، می‌توانید دسترسی اضافی را با پرداخت هزینه خریداری کنید. قیمت‌گذاری و گزینه‌های دقیق در طول پرواز، معمولاً از طریق سیستم سرگرمی در پرواز، به شما ارائه خواهد شد.

 

Air Canada

Air Canada در اکثر پروازهای خود، هم در آمریکای شمالی و هم در مسیرهای بین‌المللی، Wi-Fi ارائه می‌دهد. یک مجوز پرواز واحد از حدود 8.95 دلار کانادا شروع می‌شود، اما قیمت‌ها بسته به طول و مقصد پرواز می‌تواند متفاوت باشد. آنها از فناوری‌های هوایی به زمینی (air-to-ground) و ماهواره‌ای استفاده می‌کنند، بسته به نوع هواپیما و مسیر – برخی هواپیماها ممکن است یک سیستم داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است یک سیستم ترکیبی داشته باشند.

 

انواع Wi-Fi در پرواز

هواپیماها به چند روش مختلف به اینترنت متصل می‌شوند و هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. بیایید آنها را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم:

عکس از Pizabay در Pexels

 

هوایی به زمینی (ATG)

نحوه کار: تصور کنید تلفن شما به برج‌های سلولی متصل می‌شود، اما به جای تلفن شما، هواپیماست که در ارتفاع بالا پرواز می‌کند. هواپیما آنتن‌های ویژه‌ای در زیر بدنه خود دارد که به برج‌های سلولی مخصوص طراحی شده روی زمین متصل می‌شوند. این برج‌ها در سراسر کشور پراکنده شده‌اند تا پوشش را فراهم کنند.

• مزایا: به طور کلی هنگام پرواز بر فراز خشکی با برج‌های سلولی زیاد قابل اعتماد است و اتصال نسبتاً پایداری را فراهم می‌کند. همچنین معمولاً برای خطوط هوایی ارزان‌تر است که گاهی اوقات می‌تواند به معنای قیمت‌های پایین‌تر برای مسافران باشد.
• معایب: بر فراز اقیانوس‌ها یا در مناطق بسیار دورافتاده بدون برج‌های سلولی خوب کار نمی‌کند – در این مناطق اتصال را از دست خواهید داد. اتصال نیز می‌تواند کندتر از گزینه‌های دیگر باشد، به خصوص اگر بسیاری از افراد در هواپیما به طور همزمان از آن استفاده کنند.

خطوط هوایی استفاده کننده از ATG: Southwest Airlines, Alaska Airlines.

 

Wi-Fi مبتنی بر ماهواره (باند Ku و باند Ka)

الف. Wi-Fi ماهواره‌ای باند Ku

نحوه کار: هواپیما به ماهواره‌هایی متصل می‌شود که هزاران مایل بالاتر در فضا به دور زمین می‌چرخند! این ماهواره‌ها در یک “مدار زمین‌ثابت” قرار دارند، به این معنی که نسبت به زمین در یک نقطه ثابت می‌مانند، بنابراین آنتن هواپیما همیشه می‌تواند آنها را “ببیند”.

• مزایا: این تقریباً در همه جا کار می‌کند، از جمله بر فراز اقیانوس‌ها و مناطق دورافتاده، و پوشش بسیار گسترده‌تری نسبت به ATG فراهم می‌کند. این برای پروازهای بین‌المللی طولانی‌مدت ضروری است.
• معایب: می‌تواند کندتر از باند Ka باشد (که در ادامه توضیح خواهیم داد) زیرا از فرکانس پایین‌تری استفاده می‌کند، به این معنی که پهنای باند کمتری دارد (آن را مانند یک لوله کوچک‌تر برای جریان داده تصور کنید). همچنین می‌تواند تحت تأثیر آب و هوا قرار گیرد، اگرچه این موضوع کمتر و کمتر مشکل‌ساز می‌شود.

خطوط هوایی استفاده کننده از باند Ku: Lufthansa, Emirates, Delta.

 

ب. Wi-Fi ماهواره‌ای باند Ka

نحوه کار: مشابه باند Ku است، اما از ماهواره‌های با فرکانس بالاتر استفاده می‌کند. آن را مانند داشتن یک لوله پهن‌تر برای جریان داده‌های اینترنت تصور کنید – داده‌های بیشتری می‌توانند همزمان حرکت کنند، که منجر به سرعت‌های بالاتر می‌شود.

• مزایا: سرعت‌های بیشتر! بهتر برای استریم ویدئوها، مرور وب‌سایت‌های پر از تصویر، و انجام کارهایی که نیاز به اتصال سریع دارند. به طور کلی تجربه اینترنتی پاسخگو‌تری را فراهم می‌کند.
• معایب: هنوز ماهواره‌های باند Ka به تعداد Ku-band نیستند، بنابراین پوشش به اندازه Ku-band گسترده نیست، اگرچه این وضعیت به سرعت در حال بهبود است. همچنین برای خطوط هوایی گران‌تر است که گاهی اوقات می‌تواند به قیمت‌های بالاتر برای مسافران منجر شود.

خطوط هوایی استفاده کننده از باند Ka: Qatar Airways, JetBlue, American Airlines.

 

سیستم‌های هیبریدی

نحوه کار: این بهترین هر دو دنیاست، با ترکیب مزایای ATG و ماهواره! هواپیما از هر دو اتصال ATG و ماهواره‌ای استفاده می‌کند، و نرم‌افزار پیشرفته‌ای به طور خودکار به بهترین گزینه سوئیچ می‌کند، بسته به اینکه هواپیما کجا قرار دارد و کیفیت سیگنال چگونه است.

• مزایا: قابل اطمینان‌ترین و اغلب سریع‌ترین اتصال را فراهم می‌کند، زیرا می‌تواند از نقاط قوت هر دو سیستم بهره ببرد. اگر بر فراز خشکی با پوشش خوب ATG هستید، از آن استفاده خواهد کرد؛ اگر بر فراز اقیانوس هستید، به ماهواره سوئیچ خواهد کرد.
• معایب: راه‌اندازی آن پیچیده‌تر و نصب آن گران‌تر است، به هر دو آنتن ATG و ماهواره‌ای و نرم‌افزار مدیریت آنها نیاز دارد.

خطوط هوایی استفاده کننده از سیستم‌های هیبریدی: United Airlines, Singapore Airlines.

 

آیا Wi-Fi در هواپیما سریع است یا ناپایدار؟ حقیقت درباره سرعت Wi-Fi در پرواز

سرعت Wi-Fi در هواپیما به چندین عامل بستگی دارد: نوع اتصالی که هواپیما از آن استفاده می‌کند (ATG، باند Ku یا باند Ka)، تعداد افرادی که همزمان در هواپیما از آن استفاده می‌کنند، و حتی آب و هوا. ATG عموماً کندترین است و سرعت‌هایی مشابه اتصالات اینترنت خانگی قدیمی ارائه می‌دهد. باند Ku سریع‌تر از ATG است اما همچنان می‌تواند برای استریم ویدئوهای با کیفیت بالا کند باشد. باند Ka سریع‌ترین است، و اغلب سرعت‌هایی قابل مقایسه با یک اتصال پهن‌باند خانگی خوب ارائه می‌دهد.

آن را مانند اشتراک Wi-Fi خانگی خود با تعداد زیادی از افراد تصور کنید – هرچه افراد بیشتری ویدئو استریم کنند یا فایل دانلود کنند، سرعت برای همه کندتر می‌شود.

عکس از Alexander Isreb در Pexels

 

چرا Wi-Fi ماهواره‌ای گران‌تر است

Wi-Fi ماهواره‌ای به طور کلی گران‌تر از ATG است زیرا بسیار پیچیده‌تر است و از تجهیزات گران‌تری، هم روی زمین و هم در فضا، استفاده می‌کند. پرتاب و نگهداری ماهواره‌ها یک کار عظیم است که میلیون‌ها دلار هزینه دارد! خود ماهواره‌ها قطعات فناوری فوق‌العاده پیچیده‌ای هستند. همچنین، پهنای باند (میزان داده‌ای که می‌تواند ارسال شود) در ماهواره‌ها یک منبع محدود است، و این هزینه به خطوط هوایی و در نهایت به شما، مسافر، منتقل می‌شود.

آیا حالت هواپیما واقعاً ضروری است؟

بله، حالت هواپیما هنوز هم مهم است، حتی با Wi-Fi در پرواز! در حالی که می‌توانید (و معمولاً باید) از Wi-Fi در حالی که تلفن شما در حالت هواپیما است استفاده کنید، روشن کردن حالت هواپیما اتصال سلولی تلفن شما (توانایی اتصال به برج‌های سلولی روی زمین) را غیرفعال می‌کند. این بسیار مهم است زیرا جستجوی مداوم تلفن شما برای سیگنال سلولی می‌تواند با سیستم‌های ارتباطی و ناوبری حساس هواپیما تداخل ایجاد کند.

 

پس از فرود متصل بمانید

Wi-Fi در هواپیما شما را در آسمان متصل نگه می‌دارد، اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی فرود می‌آیید؟ شما نمی‌خواهید بدون اینترنت بمانید، و قطعاً نمی‌خواهید هزینه‌های رومینگ هنگفتی را از ارائه‌دهنده تلفن معمولی خود متحمل شوید!

اینجاست که سرویسی مانند Yoho Mobile وارد می‌شود. این سرویس eSIM ارائه می‌دهد – سیم‌کارت‌های دیجیتالی که می‌توانید به راحتی روی تلفن خود دانلود کنید و اطمینان حاصل کنید که هر کجا که سفر می‌کنید، به طور یکپارچه متصل می‌مانید

نکته حرفه‌ای: در طول سفر متصل بمانید – آزمایش رایگان eSIM یوهو موبایل را امتحان کنید و به داده موبایل در اکثر کشورها دسترسی فوری پیدا کنید. بدون سیم‌کارت، بدون قرارداد – فقط یک راه‌اندازی سریع و در عرض چند دقیقه آنلاین هستید. اگر می‌خواهید پس از آن طرح eSIM خود را دریافت کنید، از کد YOHO12 در هنگام تسویه حساب برای 12% تخفیف استفاده کنید!